ParallelConcat

publiczna klasa końcowa ParallelConcat

Łączy listę „N” tensorów wzdłuż pierwszego wymiaru.

Wszystkie tensory wejściowe muszą mieć rozmiar 1 w pierwszym wymiarze.

Na przykład:

# 'x' is [[1, 4]]
 # 'y' is [[2, 5]]
 # 'z' is [[3, 6]]
 parallel_concat([x, y, z]) => [[1, 4], [2, 5], [3, 6]]  # Pack along first dim.
Różnica między concat i równoległy_concat polega na tym, że concat wymaga obliczenia wszystkich danych wejściowych przed rozpoczęciem operacji, ale nie wymaga znajomości kształtów wejściowych podczas konstruowania wykresu. Połączenie równoległe skopiuje fragmenty danych wejściowych na dane wyjściowe, gdy tylko staną się dostępne, w niektórych sytuacjach może to zapewnić poprawę wydajności.

Metody publiczne

Wyjście <T>
jako wyjście ()
Zwraca symboliczny uchwyt tensora.
statyczny <T> Połączenie równoległe <T>
utwórz (zakres zakresu , wartości Iterable< Operand <T>>, kształt kształtu)
Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację ParallelConcat.
Wyjście <T>
wyjście ()
Połączony tensor.

Metody dziedziczone

Metody publiczne

publiczne wyjście <T> asOutput ()

Zwraca symboliczny uchwyt tensora.

Dane wejściowe operacji TensorFlow są wynikami innej operacji TensorFlow. Ta metoda służy do uzyskania symbolicznego uchwytu reprezentującego obliczenia danych wejściowych.

public static ParallelConcat <T> create (zakres zakresu , wartości Iterable< Operand <T>>, kształt kształtu)

Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację ParallelConcat.

Parametry
zakres aktualny zakres
wartości Tensory do połączenia. Wszystkie muszą mieć rozmiar 1 w pierwszym wymiarze i ten sam kształt.
kształt ostateczny kształt wyniku; powinna być równa kształtom dowolnego wejścia, ale z liczbą wartości wejściowych w pierwszym wymiarze.
Powroty
  • nowa instancja ParallelConcat

publiczne wyjście <T> wyjście ()

Połączony tensor.