هشدار: این API منسوخ شده است و پس از پایدار شدن جایگزینی، در نسخه بعدی TensorFlow حذف خواهد شد.

DebugNumericSummaryV2

عمومی DebugNumericSummaryV2 کلاس نهایی

اشکال زدایی خلاصه عددی V2 Op.

خلاصه عددی تانسور ورودی را محاسبه می کند. شکل خروجی به ویژگی tensor_debug_mode بستگی دارد. این عملیات به صورت داخلی توسط TensorFlow Debugger (tfdbg) v2 استفاده می شود.

کلاس های تو در تو

کلاس DebugNumericSummaryV2.Options ویژگی اختیاری برای DebugNumericSummaryV2

روش های عمومی

خروجی <U>
asOutput ()
دسته نمادین یک تانسور را برمی‌گرداند.
شخص <U گسترش شماره، T> DebugNumericSummaryV2 <U>
ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند <T> ورودی، کلاس <U> outputDtype، گزینه ها ... گزینه ها)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericSummaryV2 جدید را بسته بندی می کند.
شخص <T> DebugNumericSummaryV2 <شناور>
ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند <T> ورودی، گزینه ها ... گزینه ها)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericSummaryV2 جدید را با استفاده از انواع خروجی پیش‌فرض بسته بندی می‌کند.
خروجی <U>
خروجی ()
شخص DebugNumericSummaryV2.Options
tensorDebugMode (بلند tensorDebugMode)
شخص DebugNumericSummaryV2.Options
tensorId (بلند tensorId)

روش های ارثی

روش های عمومی

عمومی خروجی <U> asOutput ()

دسته نمادین یک تانسور را برمی‌گرداند.

ورودی های عملیات TensorFlow خروجی های عملیات تنسورفلو دیگر هستند. این روش برای به دست آوردن یک دسته نمادین که نشان دهنده محاسبه ورودی است استفاده می شود.

عمومی استاتیک DebugNumericSummaryV2 <U> ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند <T> ورودی، کلاس <U> outputDtype، گزینه ها ... گزینه ها)

روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericSummaryV2 جدید را بسته بندی می کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
ورودی تانسور ورودی، که با عملیات خلاصه می شود.
outputDtype اختیاری. نوع خروجی می تواند float32 یا float64 باشد (پیش فرض: float32).
گزینه ها مقادیر ویژگی های اختیاری را حمل می کند
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از DebugNumericSummaryV2

عمومی استاتیک DebugNumericSummaryV2 <شناور> ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند <T> ورودی، گزینه ها ... گزینه ها)

روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات DebugNumericSummaryV2 جدید را با استفاده از انواع خروجی پیش‌فرض بسته بندی می‌کند.

مولفه های
محدوده محدوده فعلی
ورودی تانسور ورودی، که با عملیات خلاصه می شود.
گزینه ها مقادیر ویژگی های اختیاری را حمل می کند
برمی گرداند
  • یک نمونه جدید از DebugNumericSummaryV2

عمومی خروجی <U> خروجی ()

عمومی استاتیک DebugNumericSummaryV2.Options tensorDebugMode (بلند tensorDebugMode)

مولفه های
tensorDebugMode حالت اشکال زدایی تانسور: حالتی که در آن تانسور ورودی با عملیات خلاصه می شود. برای جزئیات بیشتر به فهرست TensorDebugMode در tensorflow/core/protobuf/debug_event.proto مراجعه کنید.

مقادیر پشتیبانی شده: 2 (CURT_HEALTH): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [2]. عنصر اول tensor_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم بیتی است که اگر تانسور ورودی مقدار بی‌نهایت یا nan داشته باشد، روی 1 تنظیم می‌شود و در غیر این صورت صفر است.

3 (CONCISE_HEALTH): یک تانسور float32/64 با شکل [5] تولید کنید. عنصر اول tensor_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. چهار اسلات باقی مانده به ترتیب تعداد کل عناصر، -infs، +infs و nans در تانسور ورودی هستند.

4 (FULL_HEALTH): یک تانسور float32/64 با شکل [11] تولید کنید. عنصر اول tensor_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم دستگاه_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر سوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق با نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می‌دارد. عناصر باقیمانده تعداد کل عناصر، -infs، +infs، nans، اعداد محدود منفی، صفرها و اعداد محدود مثبت را به ترتیب در تانسور ورودی نگه می‌دارند.

5 (SHAPE): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [10]. عنصر اول tensor_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق با نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می‌دارد. عنصر سوم رتبه تانسور را نگه می دارد. عنصر چهارم تعداد عناصر درون تانسور را نگه می دارد. در نهایت 6 عنصر باقی مانده شکل تانسور را حفظ می کنند. اگر رتبه تانسور کمتر از 6 باشد، شکل به سمت راست با صفر پر شده است. اگر رتبه بزرگتر از 6 باشد، سر شکل کوتاه می شود.

6 (FULL_NUMERICS): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [22]. عنصر اول tensor_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر دوم دستگاه_id است، در صورت ارائه، و -1 در غیر این صورت. عنصر سوم مقدار نوع داده تانسور ورودی را مطابق با نوع برشماری شده در tensorflow/core/framework/types.proto نگه می‌دارد. عنصر چهارم رتبه تانسور را نگه می دارد. عناصر 5 تا 11 شکل تانسور را حفظ می کنند. اگر رتبه تانسور کمتر از 6 باشد، شکل به سمت راست با صفر پر شده است. اگر رتبه بزرگتر از 6 باشد، سر شکل کوتاه می شود. عناصر 12 تا 18 به ترتیب تعداد عناصر، -infs، +infs، nans، شناورهای غیرعادی، اعداد محدود منفی، صفرها و اعداد متناهی مثبت را در تانسور ورودی نگه می‌دارند. چهار عنصر پایانی مقدار حداقل، حداکثر مقدار، میانگین و واریانس تانسور ورودی را نگه می‌دارند.

8 (REDUCE_INF_NAN_THREE_SLOTS): خروجی یک تانسور float32/64 شکل [3]. اگر عناصری از تانسور ورودی -inf باشد، عنصر اول -inf است یا در غیر این صورت صفر است. اگر هر یک از عناصر تانسور ورودی +inf باشد، عنصر دوم +inf است، یا در غیر این صورت صفر است. اگر هر عنصری از تانسور ورودی nan باشد، عنصر سوم nan یا در غیر این صورت صفر است.

عمومی استاتیک DebugNumericSummaryV2.Options tensorId (بلند tensorId)

مولفه های
tensorId اختیاری. یک شناسه عدد صحیح برای تانسور که با این عملیات خلاصه می شود.