Wstawia wymiar 1 do kształtu tensora.
Mając „wejście” tensora, operacja ta wstawia wymiar 1 na „osi” indeksu wymiaru kształtu „wejścia”. Indeks wymiaru „oś” zaczyna się od zera; jeśli podasz liczbę ujemną dla „osi”, będzie ona liczona wstecz od końca.
Ta operacja jest przydatna, jeśli chcesz dodać wymiar wsadowy do pojedynczego elementu. Na przykład, jeśli masz pojedynczy obraz o kształcie „[wysokość, szerokość, kanały]”, możesz utworzyć z niego partię 1 obrazu za pomocą polecenia „expand_dims(image, 0)”, co spowoduje utworzenie kształtu „[1, wysokość , szerokość, kanały]`.
Inne przykłady:
# 't' is a tensor of shape [2]
shape(expand_dims(t, 0)) ==> [1, 2]
shape(expand_dims(t, 1)) ==> [2, 1]
shape(expand_dims(t, -1)) ==> [2, 1]
# 't2' is a tensor of shape [2, 3, 5]
shape(expand_dims(t2, 0)) ==> [1, 2, 3, 5]
shape(expand_dims(t2, 2)) ==> [2, 3, 1, 5]
shape(expand_dims(t2, 3)) ==> [2, 3, 5, 1]
`-1-input.dims() <= dim <= input.dims()`
Ta operacja jest powiązana z funkcją „squeeze()”, która usuwa wymiary o rozmiarze 1.
Metody publiczne
| Wyjście <T> | jako wyjście () Zwraca symboliczny uchwyt tensora. |
| statyczny <T, U rozszerza numer> ExpandDims <T> | |
| Wyjście <T> | wyjście () Zawiera te same dane co „input”, ale jego kształt ma dodany dodatkowy wymiar o rozmiarze 1. |
Metody dziedziczone
Metody publiczne
publiczne wyjście <T> asOutput ()
Zwraca symboliczny uchwyt tensora.
Dane wejściowe operacji TensorFlow są wynikami innej operacji TensorFlow. Ta metoda służy do uzyskania symbolicznego uchwytu reprezentującego obliczenia danych wejściowych.
public static ExpandDims <T> create (zakres zakresu , wejście argumentu <T>, oś argumentu <U>)
Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację ExpandDims.
Parametry
| zakres | aktualny zakres |
|---|---|
| oś | 0-D (skalar). Określa indeks wymiaru, przy którym należy rozwinąć kształt „wejściowego”. Musi należeć do zakresu `[-rank(wejście) - 1, ranga(wejście)]`. |
Zwroty
- nowa instancja ExpandDims
publiczne wyjście <T> wyjście ()
Zawiera te same dane co „input”, ale jego kształt ma dodany dodatkowy wymiar o rozmiarze 1.