DynamicPartition

"داده" را با استفاده از شاخص های "پارتیشن" به تانسورهای "تعداد_پارتیشن" تقسیم می کند.

برای هر تاپل فهرست «js» با اندازه «partitions.ndim»، برش «داده[js، ...]» بخشی از «خروجی‌ها[پارتیشن‌ها[js]]» می‌شود. برش‌های با «پارتیشن[js] = i» در «خروجی‌ها[i]» به ترتیب واژگانی «js» قرار می‌گیرند، و بعد اول «خروجی‌ها[i]» تعداد ورودی‌های «پارتیشن‌ها» برابر است با "من". در جزئیات،

outputs[i].shape = [sum(partitions == i)] + data.shape[partitions.ndim:]
 
     outputs[i] = pack([data[js, ...] for js if partitions[js] == i])
 

«data.shape» باید با «partitions.shape» شروع شود.

به عنوان مثال:

# Scalar partitions.
     partitions = 1
     num_partitions = 2
     data = [10, 20]
     outputs[0] = []  # Empty with shape [0, 2]
     outputs[1] = [[10, 20]]
 
     # Vector partitions.
     partitions = [0, 0, 1, 1, 0]
     num_partitions = 2
     data = [10, 20, 30, 40, 50]
     outputs[0] = [10, 20, 50]
     outputs[1] = [30, 40]
 

برای مثالی در مورد نحوه ادغام پارتیشن ها به «dynamic_stitch» مراجعه کنید.