ConcreteFunction

Tek giriş ve çıkışa sahip bir işlevi çağırır.

Arayan tüm Tensörlerin kapatılmasından sorumludur.

Bir işlevi çağırır.

Arayan tüm Tensörlerin kapatılmasından sorumludur.

Bir imzadan ve geçerli bir grafik oturumundan bir işlev oluşturun.

İşlev, oturumun veya grafiğinin sahibi olmayacaktır; bu, bunların yaşam sürelerinin işlevin kapsamının dışına çıkabileceği anlamına gelir. Bu nedenle fonksiyonun kullanımından sonra kapatılmasına gerek yoktur. Örneğin:

try (Graph g = new Graph()) {
   Placeholder<TFloat32> input = tf.placeholder(TFloat32.class);
   Add<TFloat32> output = tf.math.add(input, tf.constant(2.0f));
   Signature signature = Signature.builder().input("x", input).output("y", output).build();

   try (Session s = new Session(g)) {
     // Auto-closing the function just as an example but this is not required since it has
     // no effect
     try (ConcreteFunction f = ConcreteFunction.create(signature, s);
         TFloat32 t = TFloat32.scalarOf(2.0f)) {
       assertEquals(4.0f, ((TFloat32)function.call(x)).getFloat());
     
     // Session s is still valid at this point
   }
   // Graph g is still valid at this point
 }
 }

Yeni bir grafik oluşturarak bir fonksiyon oluşturur.

functionBuilder , fonksiyon grafiğini sağlanan ERROR(/Ops) örneğinden başlatmalı ve giriş tensörlerini beslemek ve yürütme sırasında çıkış tensörlerini getirmek için kullanılacak geçerli bir imza döndürmelidir.

İşlev, yeni grafiğin ve onun ortaya çıkan oturumunun sahibi olacaktır. Bu nedenle, işlev atıldıktan sonra tüm yerel kaynakların serbest bırakılacağını garanti etmek için işlevin bir try-with-resources bloğuyla düzgün bir şekilde kapatılması gerekir. Örneğin:

public class MyModel {

   public static Signature addTwo(Ops tf) {
     Placeholder<TFloat32> input = tf.placeholder(TFloat32.class);
     Add<TFloat32> output = tf.math.add(input, tf.constant(2.0f));
     return Signature.builder("addTwo").input("x", input).output("y", output).build();
   

   public static void main(String args[]) {
     try (ConcreteFunction function = ConcreteFunction.create(MyModel::addTwo);
         TFloat32 x = TFloat32.scalarOf(2.0f)) {
       assertEquals(4.0f, ((TFloat32)function.call(x)).getFloat());
     }
   }
 }
 }

Bir imzadan ve mevcut bir grafikten bir işlev oluşturun.

İşlev, grafiği çalıştırmak için kullanılan oturumun sahipliğini korur ancak grafiğin kendisinin değil; bu, grafiğin ömrünün işlevin kapsamının dışına çıkabileceği anlamına gelir. Örneğin:

try (Graph g = new Graph()) {
   Placeholder<TFloat32> input = tf.placeholder(TFloat32.class);
   Add<TFloat32> output = tf.math.add(input, tf.constant(2.0f));
   Signature signature = Signature.builder().input("x", input).output("y", output).build();

   try (ConcreteFunction f = ConcreteFunction.create(signature, g);
       TFloat32 x = TFloat32.scalarOf(2.0f)) {
     assertEquals(4.0f, ((TFloat32)function.call(x)).getFloat());
   
   // Graph g is still valid at this point
 }
 }

Bu fonksiyonun grafiğini döndürür

Bu işlevi kaydedilmiş bir model olarak dışa aktarın.

Bu yöntem SavedModel.exporter(exportDir).withFunction(this).export() yöntemine eşdeğer kullanışlı bir kısayoldur.

Bu işlevi çağırırken grafiği yürütmek için kullanılan oturumu döndürür

Genel olarak, kullanıcının doğrudan bir işlevin oturumunu yönetmesi ve bunun yerine grafiği yürütmek için call(Map) kullanması gerekmez. Ancak bazı durumlarda, daha fazla çalıştırma seçeneğine izin verdiği için oturuma doğrudan erişim gerekli olabilir.

Bu işlevin imzasını döndürür