Exp

publiczne zajęcia końcowe Exp

Oblicza wykładniczą wartość x według elementu. \\(y = e^x\\).

Ta funkcja oblicza wykładniczą wartość każdego elementu tensora wejściowego. tj. `exp(x)` lub `e^(x)`, gdzie `x` jest tensorem wejściowym. „e” oznacza liczbę Eulera i jest w przybliżeniu równa 2,718281. Wynik jest dodatni dla każdego rzeczywistego wejścia.

x = tf.constant(2.0)
   tf.math.exp(x) ==> 7.389056
 
   x = tf.constant([2.0, 8.0])
   tf.math.exp(x) ==> array([7.389056, 2980.958], dtype=float32)
W przypadku liczb zespolonych wartość wykładniczą oblicza się w następujący sposób:

e^(x+iy) = e^x * e^iy = e^x * (cos y + i sin y)
Rozważmy jako przykład liczbę zespoloną 1+1j. e^1 * (cos 1 + i sin 1) = 2,7182818284590 * (0,54030230586+0,8414709848j)

x = tf.constant(1 + 1j)
   tf.math.exp(x) ==> 1.4686939399158851+2.2873552871788423j

Stałe

Strunowy OP_NAME Nazwa tej operacji znana silnikowi rdzenia TensorFlow

Metody publiczne

Wyjście <T>
jako wyjście ()
Zwraca symboliczny uchwyt tensora.
statyczny <T rozszerza TType > Exp <T>
utwórz ( Zakres zasięgu, Operand <T> x)
Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację Exp.
Wyjście <T>
y ()

Metody dziedziczone

Stałe

publiczny statyczny końcowy ciąg znaków OP_NAME

Nazwa tej operacji znana silnikowi rdzenia TensorFlow

Wartość stała: „Exp”

Metody publiczne

publiczne wyjście <T> asOutput ()

Zwraca symboliczny uchwyt tensora.

Dane wejściowe operacji TensorFlow są wynikami innej operacji TensorFlow. Ta metoda służy do uzyskania symbolicznego uchwytu reprezentującego obliczenia danych wejściowych.

public static Exp <T> create ( Zakres zakresu, Operand <T> x)

Metoda fabryczna służąca do tworzenia klasy opakowującej nową operację Exp.

Parametry
zakres aktualny zakres
Zwroty
  • nowa instancja Exp

publiczne wyjście <T> y ()