کلاس نهایی عمومی SparseSparseMaximum
حداکثر عنصر دو SparseTensors را برمی‌گرداند.
فرض می‌کنیم که دو SparseTensor شکل یکسانی دارند، یعنی پخشی ندارند.
ثابت ها
| رشته | OP_NAME | نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود |
روش های عمومی
| static <T TNumber > SparseSparseMaximum <T> را گسترش می دهد | |
| خروجی < TINT64 > | شاخص های خروجی () 2-D. |
| خروجی <T> | مقادیر خروجی () 1-D. |
روش های ارثی
ثابت ها
رشته نهایی ثابت عمومی OP_NAME
نام این عملیات، همانطور که توسط موتور هسته TensorFlow شناخته می شود
مقدار ثابت: "SparseSparseMaximum"
روش های عمومی
عمومی ایستا SparseSparseMaximum <T> ایجاد ( محدوده دامنه، عملوند < TInt64 > aIndices، عملوند <T> aValues، عملوند < TInt64 > aShape، عملوند < TInt64 > bIndices، عملوند <T> bValues، عملوند < TInt64 > bSha)
روش کارخانه برای ایجاد کلاسی که یک عملیات جدید SparseSparseMaximum را بسته بندی می کند.
مولفه های
| محدوده | محدوده فعلی |
|---|---|
| شاخص ها | 2-D. ماتریس «N x R» با شاخص‌های مقادیر غیر خالی در SparseTensor، در ترتیب واژگانی متعارف. |
| a ارزش ها | 1-D. مقادیر غیر خالی «N» مربوط به «a_indeces». |
| یک شکل | 1-D. شکل ورودی SparseTensor. |
| دو شاخص | همتای «a_indeces» برای عملوند دیگر. |
| bvalues | همتای «a_values» برای عملوند دیگر. باید از همان نوع d باشد. |
| bShape | همتای «a_shape» برای عملوند دیگر. دو شکل باید برابر باشند. |
برمی گرداند
- یک نمونه جدید از SparseSparseMaximum